Nadczynność tarczycy – poważny koci problem.

08.01.2018

Nadczynność tarczycy u kotów

Nadczynność tarczycy jest chorobą występującą bardzo często u kotów w starszym wieku.  W trakcie jej przebiegu dochodzi najczęściej do powiększenia jednego lub obu gruczołów tarczycy oraz zwiększonego wydzielania tyroksyny do krwi. Jednak zaburzenie to nie ogranicza się tylko do tego narządu ? w związku ze zwiększeniem poziomu T4 (tyroksyny) dochodzi do pobudzenia metabolizmu w całym organizmie kota, co odzwierciedla występujące u niego objawy.

Predyspozycje

Koty starsze znajdują się w grupie ryzyka. Jeśli chodzi o czynniki środowiskowe trwają jeszcze badania na ten temat, ale często wspomina się o kotach przyjmujących duże ilości jodu w diecie. Spośród ras wydaje się, że większa częstość występowania tej choroby dotyczy kotów syjamskich.

Czy mój kot może mieć nadczynność tarczycy? Po czym to poznać? Jakie są objawy?

W związku z tym, że tyroksyna jest związana z metabolizmem komórkowym w organizmie to jej zwiększenie przyczynia się do przyspieszenia przemiany materii. Najczęstszymi objawami występującymi przy nadczynności tarczycy są:

– wzrost apetytu bez przyrostu masy ciała

– zwiększone pragnienie

– utrata masy, szczególnie mięśniowej

– częstsze defekacje, zwykle kał nieuformowany, biegunkowy

– wymioty

– zmiana zachowania, najczęściej nadpobudliwość

– pogorszenie jakości okrywy włosowej

Jeśli u twojego kota wystąpiło któreś z powyższych ? na pewno powinieneś się udać do lekarza weterynarii i skontrolować stan jego zdrowia, nie tylko ze względu na tarczycę, ale także wiele innych jednostek chorobowych.

Skąd te objawy?

Wszystkie te objawy związane są ze zwiększeniem metabolizmu w organizmie kota. Powoduje to zwiększenie apetytu, jednak kot nie przyswaja wystarczająco dużo składników odżywczych z karmy ? perystaltyka również jest zbyt szybka, pojawiają się biegunki i wymioty, a kot dosłownie ?trawi? siebie ? czerpie potrzebne mu do życia białko z własnych mięśni, stąd u takich zwierząt następuje zanik masy mięśniowej. Można to bardzo łatwo poczuć głaszcząc takiego kota ? ma on wystające wyrostki kręgosłupa, łopatki czy kości miednicy. W związku z gorszą przyswajalnością składników pokarmowych pogarsza się jakość okrywy włosowej ? sierść staje się matowa, szorstka w dotyku, bywa nastroszona.

Jednak cała choroba nie ogranicza się tylko do objawów żołądkowo-jelitowych i behawioralnych. Są dużo gorsze skutki nadczynności tarczycy, które mogą wystąpić u kota, szczególnie jeśli nie zostanie wdrożone odpowiednie leczenie.

Nadczynność tarczycy a serce i nerki

U kotów ze zwiększoną produkcją tyroksyny dochodzi do szybszej pracy serca, tzw. tachykardii. W konsekwencji dochodzi do przerostu dośrodkowego mięśni  komór serca (tzw. nabyta kardiomiopatia przerostowa) i zmniejszenia światła komór. Serce silniej się kurcząc wyrzuca więcej krwi na obwód, stąd zaczynamy mieć do czynienia z nadciśnieniem tętniczym. Jednak w trakcie rozkurczu nie jest w stanie się wypełnić wystarczającą ilością krwi. Niestety to nie koniec ? serce pracuje szybko, ale nie jest to praca prawidłowa, staje się niewydolne, co może prowadzić do pojawienia się zatoru. Nadciśnienie z kolei ma niekorzystny wpływ na nerki (uszkadzanie kłębuszków nerkowych), w konsekwencji powodując ich niewydolność.

U mojego kota występuje wymienione objawy ? jak to potwierdzić?

W trakcie wizyty u lekarza weterynarii twój kot zostanie gruntownie przebadany. Jednym z elementów badania jest przejeżdżanie palcami wzdłuż przebiegu tchawicy ? jeśli jest wyczuwalny gruczoł tarczowy oznacza to jego powiększenie. Oczywiście nie jest to metoda warunkująca rozpoznanie. Metodą, na której opiera się rozpoznanie jest wynik badania krwi pod kątem poziomu hormonów tarczycowych.

Mój kot ma nadczynność tarczycy ? co dalej?

Metodą leczenia nadczynności tarczycy jest podawanie leków zmniejszających produkcję hormonów tarczycy. Dawka początkowa ustalana jest przez lekarza, jej modyfikacja zachodzi po rutynowych kontrolach następujących po kilku tygodniach stosowania preparatu. Należy pamiętać, że wszelkie zmiany dawkowania są wyznaczane przez lekarza weterynarii i nie należy ich przeprowadzać samemu. Za mała dawka będzie nieskuteczna, jednak za wysoka może wtórnie doprowadzić do niedoczynności tarczycy!

Przy nadczynności tarczycy należy również regularnie monitorować stan serca i nerek, w związku z tym, że przyspieszony metabolizm odbija się bardzo negatywnie na tych narządach. Oprócz kontrolnych badań krwi, wskazane jest USG (najlepiej z przepływami) oraz echo serca.

W trakcie leczenia należy również pamiętać o zastosowaniu odpowiedniej diety ? niekoniecznie musi być to dieta komercyjna dedykowana kotom z nadczynnością tarczycy, musi być to jednak dieta wysokobiałkowa, cechująca się bardzo dobrą przyswajalnością, aby kot mógł odbudować utracone wcześniej mięśnie.

Lek. wet. Aleksandra Murawska